TARTIŞMA TEKNİKLERİ
Tartışma yöntemini kullanan bazı teknikler vardır. Bunlardan bazıları; açık oturum, beyin fırtınası, grup tartışması, münazara, sempozyum, seminer, panel, forum ve kısa süreli tartışma gruplarıdır.
MÜNAZARA TEKNİĞİ
Zıt görüşlü iki grup oluşturulur.
Gruplara hazırlık için gerekli süre verilir.
Gruplar görüşlerini tarafsız bir dinleyici gruba ve jüriye sunar.
Amaç kendi tarafının görüşlerinin doğru, diğer tarafın görüşlerinin yanlış olduğunu göstermektir.
Tartışma fazla bilimsel olmaz; söz ustalığı, kıvrak zekâ ve mantık yürütme ön plandadır.
Dinleyici grup, beğendikleri konuşmacıları alkışlayarak jüriyi etkilemeye çalışırlar.
Jüri fikirlerini etkili şekilde savunan tarafı belirler.
Karşı görüşü iyi bilmek gerekir.
İnanılmayan (istenmedik) düşünceler savunulmak zorunda kalınabilir.
Münazara yoluyla tartışma ve iletişim becerileri geliştirilir.
SEMPOZYUM (BİLGİ ŞÖLENİ) TEKNİĞİ
Akademik bir konu (bilimsel, sanatsal, felsefi) üzerinde, uzman kişilerce konunun değişik yönlerinin sunulmasıdır.
Sunumlar bildiri veya tebliğ niteliğindedir.
Sempozyum sırasında bildiriler veya tebliğler üzerinde tartışma olmaz.
Sempozyum diğer tekniklere göre daha ilmi ve ciddi bir havada geçer.
Sempozyumu bir başkan yönetir ve konuşmacıların sayısı 3-6 kişi, konuşma süreleri 5-20 dakika arasıdır.
Sempozyum, oturumlar halinde, ayrı salonlarda birkaç gün boyunca da sürebilir.
Sunumun ardından forum düzenlenerek, dinleyicilerin sorularına cevap verilebilir.
Dinleyiciler sunum yapılan konu hakkında genelde bilgi sahibi olan kişilerdir.
PANEL TEKNİĞİ
Panel, toplumu ilgilendiren yaşanan bir konunun dinleyicilerin önünde, uzmanları tarafından samimi bir havada tartışılmasıdır.
Bir başkan ve 3-5 kişilik uzman gruptan oluşur.
Panel grubu, öğrencilerden oluşacaksa öğrenciler iyi bir hazırlık yapıp, uzman bilgisi ile tartışma yapmalıdır.
Başkan konuşmacıları tanıtarak, konuşma süresini ve sıralarını belirler.
Amaç bir konuyla ilgili farklı görüşleri ortaya koyarak konuyu derinlemesine incelemektir.
Panel sonucunda izleyiciler isterse soru sorabilirler.
Tartışma dinleyicilere de geçerse o zaman forum şekline dönüşür.
ZIT PANEL TEKNİĞİ
Kısmen tartışılmış, ancak yeterince açıklığa kavuşmamış konuların işlenmesi için uygulanır.
Önceden işlenilen bir konunun tekrarı, pekiştirilmesi ve yanlış anlamaların düzeltilmesi için kullanılır.
Önce bir lider seçilir. Daha sonra sınıf “soru soran grup” ve “cevap veren grup” diye ikiye ayrılır.
Grupların hazırlık yapmaları için 15-50 dakika (genelde 20 dk) süre verilir. Bu hazırlık sürecinde
soru soran grup soruları, cevap verecek grup kendisine sorulabilecek sorulara tahmini cevapları hazırlar. Daha sonra konu gruplar arasında tartışılır.
Soru soran ve cevap veren grubun rolleri değişebilir.
Soru soran ve cevap veren gruplar kendi içinde tekrar 4-6 kişilik gruplara ayrılır.
SEMİNER TEKNİĞİ
Uzmanlık ve bilgi gerektiren bir konuda uzman bir kişinin ilgili gruba sunu yapmasıdır.
Daha çok Yüksek Lisans ve Doktora düzeyindeki eğitim kademesinde kullanılır.
En yaygın kullanım biçimi yazılı bir tez ya da çalışma üzerinde grupça tartışılmasıdır.
Üzerinde görüşülecek yazılı materyal iki-üç hafta önceden grup üyelerine dağıtılır ve ön çalışma yap
AÇIK OTURUM TEKNİĞİ
Geniş kitleleri ilgilendiren güncel bir konunun uzmanlarınca, bir başkan yönetiminde dinleyicilerin önünde tartışıldığı bir yöntemdir.
Başkan önce konuyu açıklar, sonra konuşmacıları tanıtır ve söz verir.
Konuşmalar belli bir sıraya göre değil yöneten kişinin tercihine göre (söz alınır) gerçekleşir.
Konuşmacılar birçok defa söz alarak konuşabilirler.
Başkan konu hakkında bilgi sahibi olmalı, tartışma boyunca tarafsız olmalı, konuşmacılara eşit söz hakkı vermelidir.
Başkan konuşmacılara bir takım sorular yöneltir ve gerektiğinde kısa bir değerlendirme yapar.
Örnek: Siyaset Meydanı
SEMİNER TEKNİĞİ
Uzmanlık ve bilgi gerektiren bir konuda uzman bir kişinin ilgili gruba sunu yapmasıdır.
Daha çok Yüksek Lisans ve Doktora düzeyindeki eğitim kademesinde kullanılır.
En yaygın kullanım biçimi yazılı bir tez ya da çalışma üzerinde grupça tartışılmasıdır.
Üzerinde görüşülecek yazılı materyal iki-üç hafta önceden grup üyelerine dağıtılır ve ön çalışma yapılır.
Seminerler genellikle akademik özellik taşırlar.
ÇALIŞTAY (WORKSHOP) TEKNİĞİ
Konusunda deneyimli, uzmanlaşmış veya araştırma ile deneyim kazanacak kişilerin belli bir yerde toplanıp aralarında tartışarak, kısa sürede (hızlı) ortak çözüm yollarını bulmalarını sağlayan tekniktir.
Katılımcılar genelde 6-8 kişiliktir.
Bu tekniğin kullanabilmesi için katılımcıların ele alınacak problemlerle ilgili olarak KAVRAMA düzeyinde bir yeterliliğe ulaşmış olması gerekir.
Hem teorik hem de uygulamaya dayalıdır.
FİKİR TARAMASI TEKNİĞİ
Ders sırasında sınıfa canlılık getirmek, ilgi-dikkati toparlamak amacıyla herhangi bir konuda öğrencilerin fikirlerinin alındığı kısa süreli bir tartışma tekniğidir.
Öğrenci merkezlidir ve eleştirisiz bir ortam gereklidir.
4-9 kişiden oluşan gruplarda 5-10 dakika belli bir konuda kendi aralarında fikir taraması yapabilir.
Tekniğin amacı yaratıcı düşünceyi geliştirme ve soruna değişik çözümler getirmedir.
Üst düzey düşünme becerileri kazandırmada ve ön bilgileri eksik olan öğrencilere uygulamada uygun bir teknik değildir. Ayrıca hedef dışına da çıkılabilir.
VIZILTI GRUPLARI TEKNİĞİ
Öğretmenin ders sunumundan ya da büyük grup tartışmasından sonra kullanılan kısa süreli tartışma gruplarıdır. Amacı yaratıcılığı geliştirmektir.
Grupların öğrenci sayısı kadar konuşma süresi ile sınırlandığı tartışmadır (Vızıltı 22 = 2 öğrenci 2’şer dakika, Vızıltı 33 = 3 öğrenci 3’er dakika).
Tartışma süresi 4 ile 36 dakika arasında sürebilir.
Konu gruplar içinde sessizce tartışılıp sonuca varıldıktan sonra grup liderleri, sonuçları öğretmene ve sınıfa yazılı veya sözlü olarak bildirilir.
Sözlü etkileşim en üst düzeydedir.
Öğrenciler tartışma kurallarını, başkalarının düşüncelerine saygı duymayı ve dinlemeyi öğrenirler.
ÇEMBER TEKNİĞİ
Genellikle 10-15 öğrencinin katıldığı, çember şeklinde oturarak lider yönetiminde kendilerine sorulan soruları cevapladıkları bir tartışma çeşididir.
Lider, tartışma konusu ile ilgili açılış konuşmasını yaptıktan sonra katılanlara sırayla sorularını yöneltir.
Her bir konuşmacıya 1-2 dk konuşma süresi verilir.
Konuşmalar sekreter tarafından not alınır.
Doğru yanıtlar yoksa öğrencilere ipucu verilmelidir.
Konuşmalar sırasında hatalı cevaplar olursa liderin düzeltmesinde yarar vardır.
Tartışmanın sonunda ana noktalar vurgulanmalıdır.
Gerekli görülürse ikinci bir tur daha yapılabilir.
Genelde dersin başında veya sonunda uygulanır.